خسارت تاخیر تادیه دین نامشخص که میزان آن طی حکم تعیین می شود از زمان قطعیت حکم محاسبه می شود / نظریه مشورتی 7/1400/712 مورخ 1400/11/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

جزئیات نظریه

شماره نظریه : 7/1400/712

شماره پرونده : 1400-127-712 ح

تاریخ نظریه : 1400/11/13

استعلام :

در مواردی که خواسته مالی و مشخص نیست و مشمول بند 14 ماده 3 قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین مصوب 1373 با اصلاحات و الحاقات بعدی است و خواهان خسارت تأخیر تأدیه از زمان تقدیم دادخواست تا زمان اجرای دادنامه را درخواست می کند، آیا دادگاه مجوزی برای پرداخت خسارت تأخیر تأدیه دارد؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :

مقررات ماده 522 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 ناظر بر دیونی است که میزان و موعد پرداخت آن مشخص بوده و مدیون با رعایت شرایط مقرر در این ماده از تأدیه آن امتناع کرده باشد؛ لذا در مورد استعلام که با صدور حکم از سوی دادگاه میزان دین تعیین می شود، چنانچه محکوم علیه پس از صدور حکم راجع به موضوع دعوا، در پرداخت محکوم به تأخیر کند، مطالبه خسارت تأخیر تأدیه از تاریخ ابلاغ رأی قطعی یا قطعیت آن به موجب دعوای جداگانه امکان پذیر است؛ بنابراین در فرض سؤال منعی برای صدور حکم نسبت به خسارت تأخیر تأدیه از تاریخ قطعیت حکم تا زمان اجرا وجود ندارد و نسبت به ماقبل از تاریخ قطعیت رأی موجبی برای تعیین خسارت تأخیر تأدیه وجود ندارد.