دلیل استردادی می تواند توسط دادگاه و خواهان مورد استناد قرار گیرد / نظریه مشورتی 7/98/1621 مورخ 1399/01/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

جزئیات نظریه

شماره نظریه : 7/98/1621

شماره پرونده : ح 1261-721-89

تاریخ نظریه : 1399/01/26

استعلام :

1- آیا استرداد دلیل از سوی خواهان در دادرسی امکان پذیر است؛ اعم از آن که دلیل بررسی و ارزیابی شده باشد یا هنوز بررسی و ارزیابی نشده است؟ این امر چه تأثیری در دادرسی دارد؟ بر مبنای ملاک ماده 218 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 آیا می توان گفت که این اصل و قاعده است و از آن جا که ادله در مالکیت خواهان است، استرداد آن در هر زمانی در طول فرآیند دادرسی جایز است و بر روند دادرسی اثری مثبت یا منفی بر جای نمی گذارد و یا این که ماده مذکور استثناء است و نمی توان آن را به عنوان قاعده تلقی کرد. آیا می توان بر مبنای ماده 1298 قانون مدنی و نیز ماده 207 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379، اصل را بر ممنوعیت استرداد دلیل ارزیابی شده و جواز استرداد ادله ارزیابی نشده قرار داد؟

2- چنانچه قائل به امکان استرداد دلیل باشیم، با توجه به این که ممکن است این استرداد پس از مرحله بررسی ادله و اتمام اظهارات و ایرادات مختلف طرفین دعوا باشد، در هر یک از فروضی که که نتیجه ارزیابی ادله، صحیح و به نفع خواهان و یا باطل و به ضرر خواهان باشد، آیا استرداد دلیل ممکن است؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :

1 و 2- خواهان همان  گونه که می تواند برای اثبات دعوا به دلایلی استناد کند، می تواند پس از استناد به یک دلیل از آن انصراف دهد؛ اما این امر مانع از آن نیست که دادگاه با اختیار حاصل از ماده 199 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 برای کشف حقیقت هرگونه تحقیق یا اقدامی را از جمله با استفاده از دلیلی که خواهان از آن انصراف داده است، به عمل آورد؛ هم چنان که، خوانده نیز می تواند به همان دلیل استناد کند./ت