ارایه خدمات بیمه ای و درمانی و رفاهی و آموزشی توسط تشکل صنفی بخش ساختمان تعارضی با مقررات قانونی ندارد  ـ نظریه مشورتی 7/1403/971 مورخ 1404/04/18 اداره کل حقوقی قوه قضائیه

بیشتر بخوانید:
مقررات بخش تعاونی
شرکتهای تجاری در آراء وحدت رویه قضایی
اراضی، املاک و مسکن در آرای وحدت رویه قضایی
شرکتهای تجاری در آراء دیوان عدالت اداری
مسکن و ساختمان در آرای دیوان عدالت اداری
تعاونی ها در نظریات مشورتی
بیمه درمانی در نظریات مشورتی

جزئیات نظریه
شماره نظریه : 7/1403/971
شماره پرونده : 1403-122-971ح
تاریخ نظریه : 1404/04/18

استعلام :
به استحضار می رساند به موجب قانون بخش تعاون اقتصاد جمهوری اسلامی ایران مصوب 1370 با اصلاحات و الحاقات بعدی و آیین نامه مواد 6 و 20 این قانون مصوب 9/11/1389 وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی تشکل های تأمین نیاز حرفه ای و صنفی در قالب تعاونی قابل تأسیس و فعالیت می باشند. با استفاده از مفاد ماده 94 قانون شرکت های تعاونی مصوب 1350 با اصلاحات بعدی شرکت های تعاونی تأمین نیاز صنفی تأسیس شده و مشغول فعالیت هستند. همچنین وفق مواد 1 و 2 قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار مصوب 1390 با اصلاحات و الحاقات بعدی، تشکل های اقتصادی به منظور حفظ حقوق، منافع مشروع، قانونی و بهبود وضعیت اقتصادی و ساماندهی فعالیت اعضا تشکیل می شوند. در همین راستا معاونت امور تعاون وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در گروه شغلی استادکاران و کارگران ساختمانی اساسنامه نمونه ای را تهیه و برای تصویب در مجامع عمومی تعاونی های مشمول به سراسر کشور ابلاغ کرده است. در ماده 18 قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار مصوب 1390 با اصلاحات و الحاقات بعدی و ماده 131 قانون کار مصوب 1369 این موضوعات و خدمات مشمول تشکل های صنفی دانسته شده و با فعالیت تعاونی های تأمین نیاز صنفی منطبق است. با عنایت به موارد و مقررات پیش گفته و به رغم جایگاه قانون بخش تعاون اقتصاد جمهوری اسلامی ایران مصوب 1370 با اصلاحات و الحاقات بعدی در اسناد بالادستی، سند راهبردی بخش تعاون، قانون برنامه پنج ساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران مصوب 1403 و افزایش سهم بخش تعاون به بیست و پنج درصد در اقتصاد جمهوری اسلامی ایران، مواد 1 تا 29 قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار مصوب 1390 با اصلاحات و الحاقات بعدی و تأکید بر تشکل صنفی دارای ماهیت اقتصادی و تأکید ماده 22 این قانون بر اولویت بخش تعاون در مقایسه با دیگر تشکل های موازی با فرض عدم شمول حکم ماده 18 قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار مصوب 1390 با اصلاحات و الحاقات بعدی بر تعاونی های تأمین نیاز صنفی که تابع قانون بخش تعاون اقتصاد جمهوری اسلامی ایران مصوب 1370 با اصلاحات و الحاقات بعدی و آیین نامه صدرالذکر بوده و در چهارچوب اساسنامه تصویبی در مجامع عمومی تشکیل شده و فعالیت می کنند، خواهشمند است اعلام فرمایید آیا حکم ماده 18 یادشده بر محرومیت و محدودیت تعاونی های تأمین نیاز صنفی در امر ارائه خدمات به استادکاران و کارگران ساختمانی در چهارچوب اساسنامه تصویبی، دلالت دارد؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
حکم مقرر در ماده 18 قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار مصوب 1390 با اصلاحات و الحاقات بعدی، در مورد فعالیت های تشکل های صنفی شاغلان در بخش ساختمان با جواز فعالیت های شرکت های تعاونی تهیه و توزیع برای استادکاران و کارگران ساختمان (موضوع ماده 94 اصلاحی 1352 قانون شرکت های تعاونی مصوب 1350 با اصلاحات بعدی) که از آن به عنوان شرکت های تعاونی تأمین نیاز حرفه ای و صنفی این اشخاص یاد شده است در ارائه خدمات بیمه ای، درمانی، رفاهی، آموزشی و غیره تعارضی ندارد؛ زیرا هدف مقنن از ماده 18 قانون یادشده با توجه به صدر آن، ارتقای کیفیت خدمات، شفا ف سازی و شکل گیری بازار کار در زیربخش های مختلف بخش ساختمان و ایجاد سهولت و امنیت برای متقاضیان نیروی کار در این بخش است و در مقام محرومیت و یا ایجاد محدودیت برای شرکت های تعاونی مزبور نیست؛ لذا هر یک از تشکل های صنفی و شرکت های تعاونی یادشده در حدود اساسنامه خود می توانند فعالیت های مزبور در فرض سؤال را انجام دهند. شایسته ذکر است نظارت بر فعالیت  آنها بر عهده وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی است.