حکم به آزادی مشروط به محض صدور قابل اجرا است و صدور آن برای بخش از حبس در آینده امکان پذیر نمی باشد / نظریه مشورتی 7/98/693 مورخ 1398/09/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه : 7/98/693

شماره پرونده : ک 396-1/681-89

تاریخ نظریه : 1398/09/30

با توجه به مفاد مواد 58 و 59 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392در فرضی که دادگاه محکومٌ علیه را شایسته اعطای آزادی مشروط بداند مکلف به اعطای آزادی مشروط تمام باقی مانده حبس است یا خیر می تواند حکم به آزادی مشروط کسری از باقی مانده حبس صادر نماید./

نظر به این که حکم آزادی مشروط موضوع ماده 58 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 که مختص محکومین به حبس است، به محض صدور قابل اجرا است، لذا محکوم از تاریخ صدور حکم به طور مشروط از حبس آزاد می شود. البته دادگاه مخیر است که حکم آزادی مشروط را صادر نماید یا پیشنهاد را رد کند؛ لیکن نمی تواند به رغم احراز شرایط و استحقاق محکوم، حکم آزادی مشروط وی (محکوم) را برای قسمتی از باقی مانده مجازات حبس صادر کند؛ زیرا با توجه به صدر ماده 59 قانون یادشده، آزادی مشروط شامل "بقیه مدت مجازات حبس" است و منظور از عبارت "لیکن دادگاه می تواند مدت آن را تغییر دهد" در ماده اخیرالذکر، مدت آزادی مشروط است (مدتی که محکوم به طور مشروط آزاد است)، نه مدت زمانی که محکوم باید در حبس به سر ببرد تا بتواند از آزادی مشروط استفاده کند؛ مضافاً این که صدور حکم آزادی مشروط نیازمند احراز وجود شرایط از جمله شرط مذکور در بند «الف» ماده 58 قانون فوق الذکر می باشد و عملاً صدور آن برای آینده امکان پذیر نمی باشد و با حقوق مکتسبه محکوم و فلسفه صدور حکم آزادی مشروط نیز منافات دارد./