رای وحدت رویه 4212 مورخ 1341/10/27 دیوانعالی کشور: ابلاغ اظهارنامه چك بلامحل در زندان

بیشتر بخوانید:

صدور چک در آراء وحدت رویه قضایی

اسناد تجاری در آراء دیوان عدالت اداری

صدور چک در نظریات مشورتی

رای وحدت رویه 4212 مورخ 1341/10/27 دیوانعالی کشور

نظر و استدلال دادگاه جنحه در رد اتهام شخصی کـه موقع ابلاغ اظهارنامه مربوط به چک بلامحل زندانی بوده است، مبنی بر این کـه ابلاغ اظهارنامه به چنین شخصی به علت زندانی بودن نمی تواند مثبت سوء نیت و شمول مورد به بند (ب) ماده ۲۳۸ مکرر قانون مجازات عمومی باشد صحیح به نظر نمی رسد، زیرا با توجه به تعریفی کـه در ماده ۳۱۰ قانون تجارت از چک شده است و توجه به مندرجات لایحه قانونی چکهای بی محل کـه چک را در حکم اسناد لازم الاجراء دانسته و همچنین دقت در مندرجات بند (ب) ماده مزبور کـه سوء نیت صادر کننده چک را مربوط به زمان صدور چک و مجازات آن را قبل از ابلاغ اظهارنامه پیش بینی نموده است و غرض از ابلاغ اظهارنامه هم اتمام حجتی است کـه به متهم شده تا به وسیله پرداخت وجه در فرجه قانونی، عدم سوء نیت خود را به اثبات برساند و زندانی بودن متهم به آزادی کـه در تعیین وکیل و نماینده و مکاتبه و امثال آن دارد نمی تواند مانع پرداخت وجه چک و عذر موجه بر عدم پرداخت آن محسوب شود، بخصوص کـه تعیین مجازات به منظور تعیین و جبران زیانهای مادی و معنوی خصوصی نبوده بلکه به منظور دفاع جامعه و حفظ حقوق عمومی و صیانت نظم اجتماعی و حمایت از منافع اجتماعی است کـه از آن جمله امور اقتصادی و بازرگانی کشور است کـه چک، سایر اوراق و اسناد تجارتی در آن تاثیر زیاد و به سزایی دارد.

علی هذا برای شعبه دوم دادگاه استان مرکز در این قسمت کـه دائر بر موثر بودن ابلاغ اظهارنامه به شخص زندانی و شمول مورد به بند (ب) ماده ۲۳۸ مکرر قانون مجازات عمومی بوده تایید می شود.

این رأی طبق ماده ۳ قانون اضافی به قانون کیفری مصوب مرداد ماده ۱۳۳۷ برای دادگاهها لازم الاتباع است.

هیات عمومی دیوان عالی کشور