قانون اهداف و وظایف وزارت آموزش و پرورش مصوب 1366/11/25

قانون اهداف و وظایف وزارت آموزش و پرورش مشتمل بر سیزده ماده مصوب 1366/11/25 مجلس شورای اسلامی

شناسنامه قانون اهداف و وظایف وزارت آموزش و پرورش:

شماره روزنامه رسمی: 12542
تاریخ روزنامه رسمی: 1366/12/22
مرجع تصویب: مجلس شورای اسلامی
تاریخ تصویب: 1366/11/25 

بیشتر بخوانید:
+  مقررات تاسیس وزارت خانه ها
+  مقررات آموزش و پروش و مدارس    
+  آموزش و پژوهش در آراء وحدت رویه قضایی    
+  موضوعات آموزشی در آرای دیوان عدالت اداری
+  موضوعات علمی و آموزشی در نظریات مشورتی      

متن قانون اهداف و وظایف وزارت آموزش و پرورش:

فصل اول - اهداف اساسی وزارت آموزش و پرورش

‌ماده 1 - تقویت و تحکیم مبانی اعتقادی و معنوی دانش ‌آموزان از طریق تبیین و تعیین اصول و معارف احکام دین مبین اسلام و مذهب حقه ‌جعفری اثنی‌ عشری بر اساس عقل، قرآن و سنت معصومین (ع).

‌تبصره 1 - وزارت آموزش و پرورش موظف است طبق اصل 12 قانون اساسی در مناطقی که پیروان دیگر مذاهب اسلامی سکونت دارند ترتیبی ‌اتخاذ نماید که آموزش تعلیمات دینی دانش‌آموزان مطابق فقه مذهب آنان باشد.

‌تبصره 2 - اقلیتهای دینی شناخته شده طبق اصل 13 قانون اساسی در تالیف کتب درسی دینی و تدریس آنها بر اساس کتب دینی و آئین و سنت‌خود در مدارس خود با نظارت وزارت آموزش و پرورش آزادند.

 

‌ماده 2 -

1 - رشد فضائل اخلاقی و تزکیه دانش‌آموزان بر پایه تعالیم عالیه اسلام.

2 - تبیین ارزشهای اسلامی و پرورش دانش‌آموزان بر اساس آنها.

3 - تقویت و تحکیم روحیه اتکال به خدا و اعتقاد به نفس.

4 - ایجاد روحیه تعبد دینی و التزام عملی به احکام اسلامی.

5 - ارتقاء بینش سیاسی بر اساس اصل ولایت فقیه در زمینه‌ های مختلف جهت مشارکت آگاهانه در سرنوشت سیاسی کشور.

6 - ایجاد زمینه‌ های لازم برای حفظ و تداوم استقلال فرهنگی، اقتصادی و سیاسی از طریق آشنا ساختن دانش‌آموزان به علوم و فنون و صنایع و حرف‌مورد نیاز جامعه بر اساس اولویتهای موجود در کشور.

7 - شناخت و شکوفا کردن و پرورش استعدادهای دانش‌آموزان و تقویت روح بررسی و تتبع و تحقیق و ابتکار و خلاقیت در تمام زمینه‌ های علمی، ‌فنی، فرهنگی و علوم اسلامی با تأکید بر نفی روحیه مدرک‌گرایی.

8 - رشد دادن و تقویت روحیه عدالت‌پذیری و عدالت‌گستری و ظلم ‌ستیزی و مبارزه با تبعیضات ناروا و حمایت از مظلومین و مستضعفین.

9 - تقویت روحیه دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر به عنوان وظیفه‌ ای همگانی و متقابل.

10 - ایجاد روحیه پاسداری از قداست و استواری بنیان و روابط خانواده بر اساس تعالیم عالیه اسلام.

11 - ایجاد روحیه احترام به قانون و التزام به اجرای آن و حمایت از برخورداری عموم مردم از حقوق قانونی خویش.

12 - ایجاد و تقویت روحیه اخوت اسلامی و تعاون عمومی و انفاق و ایثار.

13 - ایجاد روحیه صرفه‌جوئی و قناعت و پرهیز از اسراف و تبذیر و مصرف ‌زدگی.

14 - تقویت حس مسئولیت و اهتمام به امور مسلمین و پایبندی به نظم و انضباط.

 

فصل دوم - محدوده کلی وزارت آموزش و پرورش

 

ماده 3 - آموزش و پرورش به دو بخش کلی آموزش عمومی و آموزش نیمه تخصصی بشرح زیر تقسیم میشود و وزارت آموزش و پرورش که از‌این پس وزارت نامیده میشود عهده‌دار اجرای آن خواهد بود.

الف - آموزش عمومی: شامل ایجاد مهارت لازم در امر خواندن و نوشتن، آموزش مبانی اعتقادی، اخلاقی، اجتماعی، علمی و هنری در حدی که‌هر فرد بطور عام به آن احتیاج دارد.

ب - آموزش نیمه تخصصی به دو بخش علمی - عملی - عملی (‌فنی و حرفه‌ای) به شرح ذیل تقسیم میشود:

1 - آموزش علمی: عبارتست از آموزش هائی که با توجه به اهداف آموزشهای دوره متوسطه ضمن تکمیل آموزشهای عمومی با فراهم آوردن ‌مبانی و زمینه‌ های فراگیری علوم نظری، فرد را از طریق تقویت روحیه استدلال و تفکر با مبادی علوم و فنون آشنا و او را برای طی مدارج عالیه آماده‌ میسازد.

2 - آموزش علمی - عملی (‌فنی و حرفه‌ای): عبارتست از آموزش هائی که فرد را بر مبنای تعلیم مهارت هائی که جنبه کاربردی و عملی دارد ‌جهت احراز شغل و یا حرفه معینی آماده میسازد و یا بر کارآئی و توانائی افراد شاغل به فنون و حرف می‌ افزاید.

تبصره 1 - جهت اشاعه آموزشهای علمی - عملی (‌فنی و حرفه‌ای) و ایجاد جاذبه برای ورود به این آموزشها امکان ادامه تحصیل فارغ‌التحصیلان‌ این بخش تا عالیترین سطوح آموزشی باید فراهم گردد.

تبصره 2 - کلیه وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی موظف اند در جهت تأمین مفاد این ماده در چهارچوب ضوابط کلی آموزشی کشور با وزارت همکاری‌ نمایند.

 

فصل سوم - اصول و مبانی و خط مشی کلی وزارت آموزش و پرورش

 

ماده 4 - بر اساس تقدم رتبی تزکیه بر تعلیم، تربیت اسلامی در نظام آموزش و پرورش جایگاه ویژه‌ ای دارد علاوه بر انتخاب معلمانی که خود باید ‌متصف به صفات کریمه باشند جهت تقویت بنیه تربیتی نظام، واحد امور تربیتی در سطح معاونت وزارت تشکیل میشود.

 

ماده 5 - برخورداری از آموزشهای عمومی برای کلیه دانش‌آموزان کشور باید به گونه‌ای باشد که بر حسب استعداد و جنس بتوانند از تعلیمات ‌مناسب جهت شکوفائی خلاقیت ها بهره‌مند شوند.

 

‌ماده 6 - آموزشهای نظری باید به نحوی برنامه ‌ریزی و اجراء شود که دانش ‌آموزان ضمن ممارست، کارهای عملی و تجربی متناسب با سن و جنس و ‌رشته تحصیلی آنها با رعایت اولویتهای منطقه‌ای و شرایط بومی حداقل یک مهارت مورد نیاز جامعه را کسب نمایند.

 

‌ماده 7 - بمنظور تعمیم و توسعه آموزش و پرورش کشور، زمینه‌ های جلب مشارکت مردم در امر آموزش و پرورش از هر طریق ممکن فراهم آید.

‌تبصره - وزارت مکلف است به اشخاص حقیقی و حقوقی که دارای صلاحیت های علمی و اخلافی بوده و متقاضی تأسیس و اداره مدارس‌ابتدائی، راهنمایی و متوسطه با هزینه خود و همیاری مردم و اولیاء دانش ‌آموزان باشند و متعهد شوند که در چهارچوب سیاستها و اهداف جمهوری ‌اسلامی ایران فعالیت نمایند مجوزهای لازم را اعطاء کند. حدود صلاحیت علمی و اخلاقی متقاضیان به تصویب مجلس شورای اسلامی خواهد رسید.

 

ماده 8 - وزارت، به گزینش و تربیت بهترین و کارآمدترین معلمان برای دوره ابتدایی اقدام می‌ نماید.

 

ماده 9 - در جهت تأمین اهداف تربیتی و آموزشی و هنری کودکان و نوجوانان هماهنگی و همکاری وزارت ارشاد اسلامی و سازمان صدا و سیما‌ الزامی است.

‌تبصره - آئیننامه اجرائی این ماده توسط وزارت آموزش و پرورش، ارشاد اسلامی و سازمان صدا و سیما تهیه و به تصویب هیأت وزیران میرسد.

 

فصل چهارم - وظایف وزارت آموزش و پرورش

 

‌ماده 10 - وزارت دارای وظایف زیر است:

1 - تشکیل شورایعالی آموزش و پرورش بر اساس قانون مصوب 1358/11/27 و اصلاحیه‌ های آن.

2 - قانون تشکیل شورای منطقه‌ای و حدود وظایف و اختیارات آن به تصویب مجلس شورای اسلامی خواهد رسید.

3 - تهیه و تدوین مقررات و تنظیم لوایح مربوط به وظایف محوله.

4 - تهیه و پیشنهاد برنامه‌های میان مدت و بلندمدت در جهت تأمین اهداف و آموزش و پرورش.

5 - همکاری با وزارتین فرهنگ و آموزش عالی و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سایر دستگاه هائی که به نحوی در امر آموزش دخالت دارند ‌جهت هماهنگ نمودن آموزشها در چهارچوب نظام آموزشی کشور.

‌تبصره 1 - آئیننامه اجرائی این بند توسط وزارت و دیگر دستگاه های اجرائی که به نحوی در امر آموزش دخالت دارند، تهیه و به تصویب هیأت‌ وزیران میرسد.

‌تبصره 2 - مرجع تشخیص دستگاه هائی که به نحوی در امر آموزش دخالت دارند شورای عالی انقلاب فرهنگی میباشد.

6 - تأمین و تدارک نیازمندیهای آموزشی و پرورشی (‌مکان، تجهیزات، امکانات دیگر آموزشی و کمک آموزشی) .

7 - تألیف و طبع و توزیع کتب درسی و نشریات کمک آموزشی بر اساس برنامه ‌ریزیهای زمان بندی شده در چهارچوب نظام آموزشی با رعایت ‌اصل 15 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و با رعایت بافت متناسب زندگی روستائی، عشایری و شهری.

8 - زیر پوشش قرار دادن کلیه کودکان لازم‌التعلیم و تقویت نهضت سوادآموزی.

9 - آموزش مستمر معلمان و کارکنان وزارت به منظور ارتقاء سطح توانایی شغلی آنان.

10 - جذب و انتخاب افراد صالح برای تعلیم و تربیت از طریق گزینش.

11 - تأمین نیاز نیروی انسانی آموزشی و پرورشی وزارت از طریق ایجاد دانشسراها و مراکز تربیت معلم و آموزشکده‌های فنی و حرفه‌ای.

12 - توسعه و تعمیم تربیت بدنی بویژه مربوط به فنون نظامی در سطح مدارس و مراکز آموزشی وابسته به وزارت با هماهنگی دستگاههای ‌ذیربط.

13 - ‌انجام اقدامات لازم بمنظور تأمین، حفظ و ارتقاء سلامت جسمی، روانی و اجتماعی دانش ‌آموزان کشور با همکاری وزارت بهداشت، درمان ‌و آموزش پزشکی.

تبصره - آئیننامه اجرائی این بند مشترکاً توسط وزارتین آموزش و پرورش و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تهیه و بتصویب هیأت وزیران‌ خواهد رسید.

14 - صدور اجازه تأسیس و نظارت مستمر بر مدارس وابسته به مردم و دیگر دستگاههای اجرائی و آموزشگاههای آزاد.

15 - ایجاد و اداره مدارس ایرانیان مقیم خارج از کشور با هماهنگی وزارت امور خارجه.

16 - نظارت بر اجرای صحیح و دقیق کلیه آئیننامه‌ ها و سنجش و ارزیابی نتایج حاصله از برنامه‌ها.

17 - برقراری ارتباط با مؤسسات بین‌ المللی و مؤسسات سایر کشورها در زمینه مسائل آموزش و پرورش با هماهنگی وزارت امور خارجه در‌چهارچوب سیاستهای کلی کشور.

18 - تأسیس مراکز فنی و حرفه‌ای در جهت تأمین اهداف این قانون.

19 - بکارگیری امکانات ویژه و انجام اقدامات لازم در زمینه تعلیم و تربیت فرزندان شهدا و مفقودین و اسرا با همکاری و هماهنگی بنیاد شهید‌ انقلاب اسلامی.

20 - همکاری و هماهنگی با دستگاههای ذیربط نسبت به ارتقاء سطح آموزش علمی و عملی محصلین و مدرسین فنی و حرفه‌ای.

21 - ایجاد شرایط و امکانات مناسب بمنظور ارائه آموزشهای نظامی در آموزشگاهها.

22 - تأمین آموزش و پرورش رایگان برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه.

23 - و زارت موظف است از طریق ایجاد و تقویت مدارس استثنائی نیاز افراد عقب‌مانده را تأمین کند.

24 - توجه لازم به هنر و تلطیف ذوق و عواطف دانش ‌آموزان و پرورش خلاقیتهای هنری آنان و نیز استفاده از هنر در فعالیتهای آموزشی و‌تربیتی.

25 - اهتمام بیشتر جهت تعلیم و تربیت دانش ‌آموزان بی ‌سرپرست بی‌ بضاعت و یا دانش ‌آموزانی که اولیاء آنها فاقد صلاحیت سرپرستی باشند با ‌همکاری دستگاههای ذیربط.

26 - ارتباط مستمر با اولیاء دانش ‌آموزان و استمداد از آنها در تعلیم و تربیت با توجه به نقش عظیم خانواده در این امر خطیر.

27 - برنامه ‌ریزی و اجرای برنامه ‌های جاذب و متنوع بمنظور استفاده مفید و سازنده از اوقات فراغت دانش‌آموزان در محدوده اعتبارات مصوب‌دستگاههای اجرائی ذیربط و با استفاده از کمک‌های مردمی.

 

ماده 11 ـ اصلاح 1386 ـ  وزارت موظف است ظرف 6 ماه از تاریخ تصویب این قانون تشکیلات تفصیلی خود را بر اساس مفاد این قانون تهیه و به تأیید معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رییس جمهور برساند. 

 

‌ماده 12 - تغییر بنیادی نظام آموزشی و پرورشی مقاطع تحصیلی بر اساس این قانون به تصویب مجلس شورای اسلامی خواهد رسید.

 

‌ماده 13 – آیین نامه اجرایی این قانون ظرف 6 ماه توسط وزارت تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.

 

‌قانون فوق مشتمل بر سیزده ماده و نه تبصره در جلسه علنی روز یک شنبه بیست و پنجم بهمن ماه یک هزار و سیصد و شصت و شش مجلس شورای ‌اسلامی تصویب و در تاریخ 1366/12/04 به تأیید شورای نگهبان رسیده است.

رئیس مجلس شورای اسلامی - اکبر هاشمی