تجدیدنظرخواهی در مهلت واخواهی موجب زوال حق واخواهی نیست / مجموعه نظریات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

جزئیات نظریه

شماره نظریه : 7/1400/1314

شماره پرونده : 1400-127-1314 ح

تاریخ نظریه : 1400/12/28

استعلام :

چنانچه محکوم له در مهلت واخواهی محکوم علیه از حکم صادره تجدید نظرخواهی نماید، تکلیف مرجع بدوی و تجدید نظر چیست؟

بیشتر بخوانید:

اعتراض به رای کیفری در نظریات مشورتی      

اعتراض به آراء کیفری در آراء وحدت رویه قضایی     

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :

در فرضی که محکوم له در مهلت واخواهی محکوم علیه نسبت به حکم صادره تجدید نظرخواهی کند، مرجع بدوی مکلف است تا سپری شدن مهلت واخواهی و تجدید نظرخواهی محکوم علیه پرونده را نگهدارد و چنانچه تا انقضاء مهلت واخواهی دعوای واخواهی اقامه نشود، به دفتر دستور تکمیل و تبادل لوایح تجدید نظرخواهی و ارسال پرونده نزد دادگاه تجدید نظر را صادر کند؛ اما چنانچه پیش از سپری شدن مهلت واخواهی، دعوای واخواهی اقامه شود، دادگاه بدوی ابتدا با تعیین وقت رسیدگی نسبت به آن، رسیدگی و رأی مقتضی صادر و پس از انقضاء مهلت تجدید نظرخواهی طرفین به رأی اخیر، پرونده تجدید نظرخواهی محکوم له را پس از تکمیل نزد دادگاه تجدید نظر ارسال می کند و تا پیش از انقضاء مهلت واخواهی و تجدید نظرخواهی محکوم علیه به رأی غیابی اولیه و نیز قبل از انقضاء مهلت تجدید نظرخواهی محکوم علیه به رأیی که در مقام رسیدگی به واخواهی صادر شده است، دادگاه بدوی مجاز به ارسال تجدید نظرخواهی محکوم له به حکم صادره اولیه دادگاه نزد تجدید نظر نیست و در تمامی فروض مذکور نیز تا پیش از ارسال پرونده به دادگاه تجدید نظر، دادگاه اخیر مواجه با تکلیفی نیست

جزئیات نظریه

شماره نظریه : 7/99/95

شماره پرونده : 99-168-95ک

تاریخ نظریه : 1399/03/12

استعلام :

چنانچه رای غیابی بر محکومیت متهم صادر شود و شاکی نسبت به رای صادر ه تجدیدنظرخواهی کند منتهی مهلت واخواهی متهم یا منقضی نشده باشد یا ابلاغ دادنامه به صورت قانونی صورت گرفته باشد، آیا دادگاه تجدیدنظر می تواند با توجه به مواد 406 و 407 قانون آیین دادرسی کیفری به تجدیدنظرخواهی شاکی رسیدگی کند؟ به عبارت دیگر با توجه به این که طبق ماده407 این قانون تعیین وقت رسیدگی در مرحله واخواهی الزامی است تکلیف دادگاه تجدیدنظر چیست؟ (مفاد بند «ث» ماده 450 و ماده 461 قانون آیین دادرسی کیفری در نظر گرفته شود)

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :

آراء دادگاه های کیفری نسبت به شاکی و دادستان همیشه حضوری است و وصف حضوری یا غیابی بودن آراء، صرفاً نسبت به محکوم علیه قابل انطباق است. بنابراین غیابی بودن رأی نسبت به متهم تأثیری در حق تجدیدنظرخواهی شاکی و دادستان ندارد و اطلاق عبارت «رأی» مذکور در بند پ ماده  433 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 که مطلق آراء اعم از حضوری و غیابی را شامل می شود، مؤید این استنباط است.

لذا در آن قسمت از فرض سؤال که حکم دادگاه ابلاغ قانونی شده و مهلت بیست روزه نیز منقضی شده باشد، دادگاه تجدیدنظر با لحاظ مواد 426، 427، بند ب ماده  434، 457 و 461 این قانون، به تجدیدنظرخواهی شاکی یا دادستان رسیدگی می کند، اما در فرضی که مهلت واخواهی متهم اساساً منقضی نشده باشد و شاکی نسبت به رأی صادره تجدیدنظرخواهی کند، با عنایت به ذیل ماده 406 قانون آیین دادرسی کیفری و لحاظ این که واخواهی طریق عدولی شکایت از آراء است، موجب قانونی جهت طرح و ارسال پرونده به دادگاه تجدیدنظر وجود ندارد./