عدم توجه به درخواست شهادت شهود از موجبات اعاده دادرسی ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری است ـ نظریه مشورتی 7/1403/885 مورخ 1404/04/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

بیشتر بخوانید:
اعاده دادرسی از آراء حقوقی در آراء وحدت رویه قضایی
اعاده دادرسی آرای حقوقی در نظریات مشورتی
شهادت (دعوی حقوقی) در نظریات مشورتی

جزئیات نظریه
شماره نظریه : 7/1403/885
شماره پرونده : 1403-127-885ح
تاریخ نظریه : 1404/04/21

استعلام :
چنانچه خواهان با طرح دعوا به شهادت شهود برای اثبات امری که شهادت با آن ممکن است، استناد و تصریح کند؛ اما دادگاه بدوی و تجدیدنظر به این درخواست توجه نکنند و در نهایت حکم علیه خواهان صادر شود و این رفتار قضات در دادگاه انتظامی قضات تخلف انتظامی تلقی شود؛ آیا این امر می تواند از موجبات اعاده دادرسی باشد؟ از آنجا که در نتیجه اقدام مرجع قضایی رسیدگی کننده، شهادت شهود استماع نشده و این دلیل از دسترس خارج شده است، آیا این امر می تواند سند مکتوم موضوع بند 7 ماده 426 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 تلقی شده و از موجبات اعاده دادرسی محسوب شود؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
مقصود از سند مکتوم موضوع بند 7 ماده 426 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379، سندی است که در جریان دادرسی منتهی به صدور رأی به صورت واقعی مکتوم بوده و در طی این فرایند، سند در اختیار مستدعی دادرسی نبوده است و بر این اساس، صرف عدم توجه دادگاه به درخواست خواهان برای استماع شهادت شهود و صدور رأی بر بی حقی وی و محکومیت انتظامی قاضی رسیدگی کننده از این حیث، آنگونه که در فرض سؤال آمده است، موجبی برای تلقی این امر به عنوان مکتوم بودن سند و پذیرش اعاده دادرسی نیست و مدعی می تواند اعمال ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 را در خصوص این رأی درخواست کند